Het is een bijgerecht.
Maak het gerecht minstens een dag van tevoren. Twee blijkt nog lekkerder. (Yacon wordt zoeter naarmate het besterft.) En geen zorgen, yacon blijft stevig.
Schil het aantal yacons dat u nodig denkt te hebben. Spoel ze af als er zand o.i.d. op zit, droog ze met een schone theedoek. Yacon bevat van zichzelf al veel vocht, dus aanhangend vocht erbij wordt teveel van het goede.
Om de yacon in dunne plakjes te snijden, is een groenteschaaf of mandoline erg makkelijk. Maar, zeker als u het niet voor veel personen maakt, met een keukenmes kan het ook.
Meng de plakken yacon met wat sojasaus en wat sesamolie. Wees bescheiden met de hoeveelheid sojasaus, omdat ze zout is. En zout onttrekt ook vocht aan de yacons. U kunt beter aan het einde wat toevoegen en het op smaak te brengen dan dat het van meet af aan te veel is.
Zet het geheel weg in de koelkast. 24 Uur of langer.
Rooster in een droge koekenpan een hoeveelheid sesamzaadjes. Als ze beginnen te bruinen is het okay. Neem ze direct uit de pan. Zet apart in een afgesloten bewaardoos.
De volgende dag proeft u de salade voor. Eventueel nog wat sojasaus of sesamolie erdoor menen. U drapeert de yaconschijven in een schaal en strooit er lichtjes wat sesamzaad over. Serveer.
30 december 2017 – 1 januari 2018
Voor het eerst in honderd jaar zijn we met Oud en Nieuw niet thuis maar met een dertiental mensen in Rozendaal – u weet wel, die plaats die een van de eerste met de verkiezingsuitslagen is.
Wij hebben yacons in overvloed en om ons feestje Herfstsferen had Cokkie van Leeuwen deze heerlijke salade gemaakt. Dus Cokkie gebeld en gevraagd wat ze allemaal had gedaan. Dat is dus dit recept.
Het werd Oudjaarsavond met smaak gegeten. En er was in het algemeen, naast een bescheiden hoeveelheid oliebollen, vrij veel te eten, dus we hadden uiteraard eens zo veel gemaakt als nodig bleek.
De rest hebben we op Nieuwjaarsdag geproefd – nog lekkerder, leek het wel – en verder verwerkt in een Japans aandoende wok met dun gesneden prei, wat zeewier en seitan.
