Slangenradijs
Is familie van de radijs. Doch er groeien peulen aan de plant en die eet je. Oogst ze niet te groot – en niet te klein. De smaak is als van radijs. Het voordeel voor de moestuinier is dat die peulen niet worden aangevreten. Radijsjes in de grond willen nogal eens worden bezocht door ongedierte.
|
|
Schil de koolrabi's: van boven dun en steeds dikker naar waar de wortel zit of zat. Want daar wordt ie steeds houtiger. U voelt het vanzelf bij het schillen. Snijd ze in heel dunne plakken, van 1 à 2 mm. (Dit gaat makkelijk met een mandoline.) Die in repen. En die weer schuin, in ruitjes, net zo groot als de paprika. |
|
slangenradijs |
|
|
|
Meng alles. Voeg zout en rode peper/sambal toe naar smaak. Maak het niet tè scherp, anders eet u alleen maar heet. Zet minstens een half uur weg in de koelkast om de smaken te laten vermengen. |
Ondertussen de pompoenpitten "poffen" in een droge koekenpan boven matig vuur.
Schep de salade nog een keer om en strooi de pompoenpitten erover. Dien op.
6 juli 2009
De laatste koolrabi's van de rij waar nu in de moestuin de boerenkool komt te staan. Koolrabi is gewoon, rauw al zo lekker – mits klein gesneden. Tja. En zie je de slangenradijs. Enfin, zo ontstaat een experiment dat er kleurrijke en feestelijk uitziende salade oplevert. En bovendien nog smaakt ook.
In plaats van sambal is een of twee theelepels Lime pickle van Patak ook woest lekker & pittig!
Even een vraagje: Hebben jullie de peultjes van de slangenradijs weleens ingemaakt, of ingelegd in zoetzuur? Ik vraag me af of dat kan. De plant wordt zo vreselijk groot en geeft bijzonder veel peultjes, die slecht te bewaren zijn. Groetjes Rietje
Nee, dat hebben wij niet gedaan. Ik zou zeggen: probeer het eens 😉