bron: Meine wilde Pflanzenküche, Meret Bisseger
Het is een rösti met knopkruid.
100 gr knopkruidblad; 300 gr aardappelen; 1 ei, losgeklopt; 1 snuf zout; 1 sjalot, in ringetjes gesneden; peper (uit de molen); olie om te bakken (zie opmerking)
Zet een ruime pan met water op en breng het aan de kook. Eens het kookt, de bladeren er in doen en op middelhoog vuur 1 – 3 minuten blancheren. Afgieten en laten afkoelen. Knijp overtollig vocht er uit. Hak grof en zet terzijde.
Schil de aardappelen en rasp ze grof c.q. met bijv. een mandoline in dunne reepjes (julienne) snijden. Droog met een doek wat af.
Meng in een kom de aardappel, knopkruid en andere ingrediënten goed door elkaar.
Verhit in een koekenpan de olie. Leg er een lepel aardappel-knopkruidmengsel in en druk wat plat. Het ei zorgt voor binding. Keer na enkele minuten om. Bak ze mooi bruin aan beide zijden. Serveer twee a drie stuks per persoon.
8 augustus 2014
We eten met zijn zevenen en na de publicatie van de plantbeschrijving knopkruid moet het veldje dat ik voor de foto’s had laten staan worden geoogst. Met Pieternel heb ik ‘s middags een uur lang de bovenste bladeren van de planten getrokken. We hadden een hele grote kom mooi droog blad – het was 500 gram. Een deel voor de pesto, een deel voor dit gerecht.
De pesto was uitstekend en ook deze koekjes waren erg lekker. Een heel gezond idee om deze wilde groente te eten.
Opmerkingen
1) Meret, de auteur van het boek, bakt met boter, ik gebruikte arachideolie
2) Pieternel vond dat er meer zout in de koekjes mocht. Tja, de kernvraag is dus: hoe groot is een snuf zout?
